1ـ بار ديگر در صور دميده مي شود ناگهان آنها از قبرها شتابان به سوي (دادگاه) پروردگارشان مي روند(2). از اين آيه استفاده مي شود كه با آخرين سني كه از دنيا رفته اند، محشور مي شوند  

2ـ «و اينكه رستاخيز آمدني است، و شكي در آن نيست و خداوند تمام كساني را كه در قبرها هستند زنده مي كند      (3)». اين آيه هم ظاهرش اين است كه با همان بدن و همان سني كه از دنيا رفته اند محشور مي شوند.

3ـ آيه اي ديگري هم داريم كه بر اين مطلب دلالت دارد «روز قيامت روزي است كه كودكان را پير مي كند(4)». معلوم مي شود كودك هم بين آنها وجود دارد كه طولاني بودن روز قيامت كه پنجاه هزار سال است باعث پيري آنها مي شود(5).

  اما روايات

 در روايتي چنين مي خوانيم «كما تموتون تحشرون» آنچنان كه مي ميريد (و در سني كه از دنيا مي رويد) محشور مي شويد(6).

در حديثي از پيامبر اكرم(ص) آمده است:

روز قيامت موقع حساب، خداوند به جبريل دستور ميدهد كه بچههاي مؤمنين را به بهشت وارد كند (فرشته وحي آنها را به سوي بهشت راهنمايي ميكند ولي آنان) دم در بهشت ميايستند و داخل نميشوند، از پدران و مادران خود سؤال ميكنند، فرشتگان پاسخ ميدهند كه آنها مشغول حساب و اعمال خود ميباشند و مانند شما نيستند، آنگاه اطفال مؤمنان فرياد ميكشند و گريه ميكنند، خداوند از جبرئيل سؤال ميكند، و جبرئيل عرض ميكند: خداوندا تو آگاهي، اين صداي بچههاي مؤمنان است كه بدون پدران و مادرشان وارد بهشت نميشوند، در نتيجه خداوند به جبرئيل فرمان ميدهد كه از ميان مردم دست والدين آنها را بگيرد و با آنها داخل بهشت كند.(7)

اين حديث به روشني وصراحت تمام گو ياي اين است كه كودك به همان سني كه از دنيا رفته، يعني در سن كودكي محشور مي شود.

در حديث ديگر زراره مي گويد : امام باقر (ع) فرمود : خداوند در مورد اطفال و كودكان مشيت و اراده ي ( خاصي ) دارد ، خداوند كودكان و كساني را كه در فترت و نبود پيامبر مرده اند و سالخوردگان و پيرمرداني كه در حال زوال عقل پيامبر را درك كرده اند و ناشنوا و لالي غير عاقل و ديوانه و ابلهي كه عقل ندارند ، همه را در روز قيامت جمع مي كند و هر يكي از آنها بر خدا احتجاج مي كند ، خداوند فرشته اي را بسوي آنان مي فرستد كه آتشي را روشن كند ، سپس فرشته ي ديگري به آنان مي گويد وارد آتش شويد ، هر كس وارد آتش شود براي او سرد و سلام گرديده و او را به بهشت مي برد و هركسي تخلف و سرپيچي نمايد داخل جهنّم مي شود (8) .

اين روايت به خوبي استفاده مي شود كه هر كسي به وضع و حال دنيايي خود محشور مي شود كودك در سن كودكي پيره مرد در سن پيري ،لال ونا شنوا وديوانه وابله هر كدام در وضعيت وحال خود وارد محشر مي شود . در حديثي آمده كه كودكان مؤمنين به پدران خود و اولاد كفار پدران خود ملحق مي شونداز و اين مفاد قول خداوند است كه فرمود: بايمان الحقناهم ذريتهم(9)

به علاوه اين كه عقل و خرد اقتضا مي كند كه انسان در سني كه از دنيا رفته است محشور شود. زيرا بدني كه عصاره و فشرده همه بدنهاي دوران عمر است در حقيقت هميشه با روح بوده و از هر جهت تناسب و سنخيت با آن دارد و روح تنها با آن مي تواند (مأنوس) باشد و اين مأنوسيت با آخرين لحظات عمر بدن بيشتر خواهد بود، لذا جا دارد كه انسان در همان سني كه از دنيا رفته است محشور شود.(10)

در نتيجه بايد گفت كه مردم در روز محشر و قيامت با همان سني كه از دنيا رفته اند محشور مي شوند، و اما بچه ها بعد از عبور از آزمايشي كه درروايت زراره از امام باقر به آن اشاره شده است هر گروه به پدران خود ملحق مي شوند . 

 ______________________________________

پاورقي:

1. اينكه گفته شد مردم در آخرين سني كه از دنيا رفته اند محشور مي شود در صورتي است كه به صورت انسان محشور شوند چون عداي در روز قيامت صورت انساني ندارند، چنانكه در ذيل آيه 18 سوره نباء كه مي فرمايد: «مردم بطور فوج فوج وارد محشر مي شوند»، حديثي نقل شده است كه شخصي از پيامبر (ص) در مورد اين آيه سؤال كرد، رسول خدا گريست و فرمود: سؤال مهمي كردي سپس چنين ادامه داد، مردم در قيامت ده گونه محشور مي شوند. 1ـ شايعه سازان، به صورت ميمون. 2ـ حرام خوران به صورت خوك. 3ـ ربا خواران واژگون. 4ـ قاضي ناحق كور. 5ـ خود خواهان مغرور به صورت كر و لال. 6ـ عالم بي عمل، در حال جويدن زبان خود. 7ـ همسايه آزار دست و پا بريده. 8ـ خبر چين آويخته به شاخه هاي آتش. 9ـ عياشان، بدبوتر از مردار. 10ـ مستكبران در پوششي از آتش محشور مي شوند. (تفسير صافي، ج5، ص275، منشورات مؤسسه الاعلمي للمطبوعات و مجمع البيان ذيل آيه 18 نباء).

2. يس:51.

3. حج:7.

4. مُزّمل:17.

5. معارج:4.

6. ر.ك: مطهري، مرتضي، راههاي اثبات وجود خدا، انجمن اسلامي دانشجويان، چاپ اول، 1363، ص216.

7. مجليسي، محمد باقر، بحار الأنوار، چاپ بيروت، ج 79، ص 123، ح 15.

8. كليني ، محمد ، الكافي ، 3:249 دارالكتب الاسلاميه ، طهران ، 1367ش .

9. 3. همان.

10. مكارم شيرازي، ناصر، معاد و جهان پس از مرگ، مطبوعات هدف، ص338.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: