پرسمان3 | ||
|
سؤال:وضع كسي كه يك روز در ولايت حضرت علي((عليه السلام)) نباشد چگونه است؟ جواب: اگر منظور ترك ولايت حضرت علي((عليه السلام)) از روي عمد و آگاهي باشد، طبق روايات وارده كفر محسوب مي شود چون كفر مصاديق متعددي دارد و يكي از مصاديق آن، انكار ولايت و امامت حضرت علي((عليه السلام))و اولاد اوست. ولي كسي كه از روي عدم آگاهي و شناخت كافي اين امر را انكار كند، جزء مستضعفين است گرچه از بركات شيعه بودن برخوردار نمي باشد. منبع:نرم افزار ُدر نجف موضوعات مرتبط: برچسبها: آيا عفاف را نبايد در رفتاری بی غل و غش در رابطه با اعضای اجتماع جستجو كرد نه در پوشش خاص؟ پوشش صحيح يكي از موارد و فاكتورهايي است كه با داشتن آن زن به عفاف و حيا شناخته خواهد شد اما تنها عامل نيست ، بعبارت ديگر شرط لازم است اما كافي نيست شما در قران كريم عوامل ديگري رو هم مي بينيد مثلا آيه شريفه : فلا تخضعن بالقول فيطمع الذي في قلبه مرض وقلن قولا معروفا (پس به ناز سخن مگوييد تا آنكه در دلش بيمارى است طمع ورزد و گفتارى شايسته گوييد)( احزاب /32) يكي از اين عوامل را معرفي ميكند ، همچنين در جريان داستان دختران شعيب قران مي فرمايد :فجاءته احداهما تمشي علي استحياء (پس يكى از آن دو زن در حالى كه به آزرم گام بر مىداشت)( قصص/25) لذا عوامل حيا و عفت را بايد شناخت و به همه آنها با هم عمل نمود نه يكي بدون ديگري . شما در خود آيات حجاب هم مي خوانيد كه خداوند پس از دستور پوشش مي فرمايد : ذلك ادني ان يعرفن ... ( اين نزديكتر است كه شناخته شوند ... ) ( احزاب /59) زن پوشش مناسب داشته باشد تا به چه چيزي شناخته شود ؟ اگر پوشش صرف و بدون عوامل ديگر او را به عفت و حيا معرفي نكند در واقع پوشش او كفايت اين معنا را نميكند يا مثلا در آيه ديگر مي فرمايد"... يغضضن من ابصارهن..." : نگاههاي خود را فرو گيرند (نور /31) اينها تماما عواملي است كه ملزم بودن به رعايت آنها با هم انسان و بويژه زن را با حيا و عفت معرفي ميكند . زنان با رفتار و نگاه خود ، به لباسی که پوشیده اند ، معنا می بخشند . یک رفتار و الگوی ناهنجار ، زیر هر لباسی که باشد ، هرزگان را به سوی خود خواهد کشید . و یک رفتار و الگوی بهنجار ، می تواند تکمیل کننده ی پوشش زنانه باشد . منبع:كانون گفتگوي قرآني موضوعات مرتبط: برچسبها: هدفدار بودن زندگي در بينشالهي اينجا اصلاً هدفدار شدن زندگي يك از نتايج اين بينش است و تلاشگر بودن در زندگي هم يك نتيجهي ديگر است. يعني انسان معتقد به بينش الهي آنوقتي كه احساسات بر او غلبه نكرده، و آنوقتي كه هيچ نيازي هم ندارد، و آنوقتي كه تسليم هيچ عادتي هم نيست، در آن لحظه هم باز تلاش ميكند. يعني اگر مثلاً يك مسئوليتي را در جمهوري اسلامي به شما سپردند، اعم از مسئوليت كوچك يا بزرگ و هيچكس هم مراقب شما نيست، و هيچ هم اسير احساسات نيستند، آيا با خودتان فكر ميكنيد من نيم ساعت ديگر هم براي اين موضوع كار بكنم يا نه؟ اينجا آنجايي است كه بينشالهي خودش را نشان ميدهد. اگر داراي بينشالهي باشيد، يعني معتقد به غيب و معتقد به خدا و معتقد به فرشتگاني كه بر شما ناظر هستند و معتقد به جايگاهي كه از شما با كمال بصيرت، كوچك يا بزرگ كار شما را سئوال ميكنند و به آنها پاداش ميدهند، اگر معتقد به اين باشيد ميگوئيد: چه ببينند و چه نبينند، جه بدانند و چه ندانند، شما در عين خستگي و در عين تنهائي و در عين بيخبري ديگران از شما، صرفاً به همان علت كه ميدانيد خدا شاهد و ناظر است كارتان را ادامه ميدهيد. يعني براي كاركردن انگيزه داريد، چون خدا هست و چون او ميبيند. در روز عاشورا كه امام حسين(ع) در غربت محض بود، نه غربت در آن بيابان، موضوعات مرتبط: برچسبها: [ 7 / 2 / 1392برچسب:هدفدار بودن زندگي, ] [ ] [ مصطفی ]
[
توبه از رقص حرام س: 13 سال پيش در جشن ازدواج يكى از اقوام در حالى كه روسرى بر سر نداشتم در مقابل داماد كه نامحرم بود به همراه چند تن از دختران فاميل دقايقى رقصيدم كه از مراسم فيلمبرداى نيز به عمل آمد (البته با جهل از عقوبت عدم رعايت حجاب در مقابل نامحرم و حرام بودن رقصيدن). اما پس از آن به دليل آگاهى نسبت به مسائل شرعى، مسائل شرعى را كاملاً رعايت نموده، در مراسم جشن ازدواج كه احتمال عدم رعايت مسائل شرعى مىباشد، شركت نمىكنم. اما مدام اين فكر كه به خاطر آن کار حرام در روز حساب مورد بازخواست قرار خواهم گرفت، آزارم مىدهد و اينكه آيا هربار كه آن فيلم توسط افراد نامحرم فاميل ديده مىشود براى من گناهى ثبت مىشود؟ ج) با فرض اينكه شما از عمل گذشته خود پشيمان شده و توبه نمودهايد، إنشاءالله خداوند مهربان شما را مىبخشد و در صورتى كه مىتوانيد، فيلم را از بستگان جمعآورى كنيد و در صورت عدم امكان، تكليفى متوجه شما نيست
منبع:سايت مقام معظم رهبري موضوعات مرتبط: برچسبها: پرهيز از رياکارى و تظاهر من وصيّته «عليه السلام» لكميل بن زياد:
يا كميل! لست واللّه متملقاً حتى أطاع ولاممنياً حتى لاأعصى ولا مائلاً لطعام الأعراب حتى انحل امرة المؤمنين وادعى بها. (تحف العقول صفحه 175)
در اين فراز از وصيت، حضرت از روشهاى متداول و معمولى كه اهل دنيا براى بدستآوردن حكومت و تحكيم و حفظ آن، به آنها متشبث مىشوند تبرّى مىجويد.
تملق هميشه، در برابر صاحبان قدرت و سرمايه و مقام نيست. گاهى يك حاكم به آحاد ملت و حتى به افراد زيردست و مطيع نيز تملق مىگويد تا اين كه از او اطاعت كنند. مىفرمايد: من آرزوها را در دل مردم زنده نمىكنم و آنان را با وعدههاى پوچ و توخالى سرگرم نمىكنم تا از من اطاعت كنند، و گرايش به خوراك ساده صحرانشينان نكرده و مثل آن غذا نمىخورم تا از اين طريق رياست و امارت مؤمنين را بدست گيرم. بايد توجه كرد كه اين جمله را كسى مىگويد كه سادهترين طعامها را ميل كرده، سختترين و دشوارترين شرائط را براى خود در زندگى انتخاب كرده بود. اما در عين حال مىفرمايد: من به خاطر حكومت، رياكارى و تظاهر نمىنمايم و اين مسأله براى ما، خيلى مهم است و بايد از آن درس بگيريم كه هدف و نيت ما خالص و الهى باشد و هر كار كه انجام مىدهيم، از متن شرع فقط براى خدا باشد. منبع:سايت مقام معظم رهبري
موضوعات مرتبط: برچسبها: چشم دوختن به مال و امکانات ديگران ولمّا نزلت عليه «ولاتمدّن عينيك إلى ما متعنا به ازواجاً منهم... الى آخر الآية»، قال صلى الله عليه وآله وسلّم:
مَنْ لَمْ يتعّز بعزاء اللّه انقطعت نفسه حسراتٍ على الدنيا ومن مدّ عينيه اَلى ما في أيدي الناس من دنياهم طال حزنه وسخِط ما قسّم اللّه له من رزقه وتنقصّ عليه عيشه. (تحف العقول صفحه 51)
پيامبر صلى الله عليه وآله وسلّم بعد از نزول آيه شريفه فوق (به نعمتهاى مادى كه به بندگان خود داديم چشم مدوز و حسرت نعمتهائى كه در دست مردم است مخور)، فرمودند:
مؤمن بايد خود را به تسلاى الهى تسلى دهد و به آنچه كه نزد پروردگار است از قبيل رحمت بىپايانش و پاداشهايى كه در قيامت براى مؤمنين قرارداده، دل خوش دارد. وگرنه اگر به مال و مقام و امكانات ديگران چشم بدوزد يا هميشه در حسرت و اندوه و غصه بسر برده و به مقدّرات الهى راضى نمىشود و زندگى پرملالى خواهدداشت و يا بايد وارد مبارزه تلخى شده و مزرهاى حلال و حرام الهى را بشكند و از هر طريقى ولو نامشروع، خود را به ديگران برساند. پس براى اين كه در آتش حسرت زندگى ديگران نسوزيد و يا در ميدان مبارزهاى بىفرجام گرفتار نشويد، مايههاى تسلاى خدا را براى خود برجسته كنيد. منبع:سايت مقام معظم رهبري موضوعات مرتبط: برچسبها: اوّلين مترجم قرآن چه كسى بوده است؟ پاسخ آنگونه كه در تاريخ آمده، اوّلين مترجم قرآن سلمان فارسى بوده است. او با اجازه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم سوره حمد را به فارسى ترجمه كرد تا فارسىزبانان نيز بتوانند با معناى اين سوره آشنا شوند. منبع:نرم افزارپرسمان قراني 3 موضوعات مرتبط: برچسبها: چرا به قرآن مىگويند كتاب آسمانى؟ مگر نه اين كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم قرآن را مىخواند و مردم مسلمان هم كه روىزمين زندگى مىكردند، آن را مىنوشتند؟» پاسخ:
كتابهايى كه مىشناسيم دو گروهند:
1. گروهى كه به دست مردم روى كره زمين نوشته شدهاند و نتيجه فكر و دانش مردم اهل زمين هستند. مانند كتابهاى زيادى كه مىشناسى و نام نويسندگان آنها را هم مىدانى.
2. و گروهى ديگر از كتابها كه تعدادشان هم خيلى كم است و از طرف خدا بر پيامبران فرستاده شدهاند و پيامبران هم آن كتابها را بر مردم خواندهاند مانند: قرآن و تورات و انجيل و ....
به اين گروه دوّم مىگويند كتابهاى آسمانى. يعنى اين كتابها از جايى بسيار بالاتر از فكر ما انسانها يعنى از طرف خدا آمدهاند. اگر مىگويند قرآن كتاب آسمانى است به خاطر آن است كه همه سورهها و آيههاى آن حرف خداست.
در زبان بسيارى از شاعران و نويسندگان مسلمان، كلمه آسمان اشاره به مقام خدا و كلمه زمين اشاره به ما انسان هاست. خدا همه جا هست چه در آسمان و چه در زمين. عبارت «كتاب آسمانى» تنها يك تشبيه است تا ما بدانيم كه قرآن نوشته يك انسان نيست؛ بلكه پيام خداى بزرگ و بلندمرتبه براى راهنمايى مردم است.
منبع:نرم افزار پرسمان قراني موضوعات مرتبط: برچسبها: آيا در قرآن آيهاى هست كه مربوط به امام زمان عليه السلام باشد؟ پاسخ قرآن كريم، به طور صريح از امام زمان عليه السلام نام نبرده ولى بعضى دانشمندان معتقدند كه بيش از صد و پنجاه آيه قرآن، مربوط به آن حضرت است. براى نمونه، از دو آيه زير كه به نظر مفسّر بزرگ قرآن علّامه طباطبايى، مربوط به حضرت مهدى عليه السلام است، مىتوان ياد كرد: 1. آيه 105 سوره انبياء: «به راستى در زبور پس از تورات نوشتهايم كه زمين را بندگان شايسته من به ارث مىبرند.» اين آيه اشاره به حضرت مهدى عليه السلام دارد كه بر همه كره زمين حكومت خواهد كرد. 2. آيه 5 سوره قصص: «ما مىخواهيم بر مستضعفان زمين منّت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان زمين قرار دهيم.» اين آيه هم اشاره به قيام حضرت مهدى عليه السلام و پيروزى آن بزرگوار دارد كه كره زمين را در اختيار خود خواهد گرفت. منبع:نرم افزار فرهنگ قران موضوعات مرتبط: برچسبها: پاسخ حتماً تا حالا تجربه كردهاى كه وقتى تو و اهل خانواده منتظر آمدن يك مهمان عزيز مىشويد، چه حالى داريد. خانه را خوب مرتّب مىكنيد، حياط را جارو مىزنيد، غذاى خوشمزهاى مىپزيد، لباس مرتّبى مىپوشيد و وقتى همه چيز آماده شد، چشم به در خانه مىدوزيد و مشتاقانه به انتظار آمدن مهمان خود مىنشينيد. منتظر امام زمان عليه السلام بودن هم همينطور است. كسى كه در انتظار حضرت مهدى عليه السلام باشد، خودش را براى آمدن آن حضرت و خدمت به آن بزرگوار آماده مىكند. خانه دلش را از حسادت و كينه پاك مىسازد، رفتارهاى زشتى مثل دروغگويى و غيبت و ظلم را كنار مىگذارد، خودش را با انجام كارهاى خوبى مثل نماز خواندن و مهربانى با ديگران آراسته مىنمايد و از هر كارى كه امام زمان بدش مىآيد، دورى مىجويد. اين است معناى واقعى انتظار كه رسول خدا آن را بهترين عبادت معرّفى نموده و حضرت صادق عليه السلام آن را به سربازى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم تشبيه كرده است. از يك نظر شايد بتوان گفت كه منتظر حضرت مهدى عليه السلام بودن، يعنى آن كه قرآن را برنامه زندگى خود سازيم و آيه- آيه آن را سرمشق خود قرار دهيم. موضوعات مرتبط: برچسبها: |
|